Rasûlullâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem), bu 3 virdi telif eden İdrîsiyye Tarîkatının Kurucusu Seyyid Ahmed İbn-i İdrîs el-Hasenî el-Fâsî (Kuddise Sirruhû)’ya mânâ âleminde şöyle buyurmuştur:
«Ey Ahmed! Ben göklerin ve yerin anahtarlarını Sana verdim. İşte onlar; (diğerlerinden farklı lafızla) ʺTehlîl-i Mahsûsʺ, ʺSalât-ı ʽAzîmiyyeʺ ve ʺİstiğfâr-ı Kebîrʺ dir. Bu zikirlerin bir kere (tilavet edilme)si dahi (sevap bakımından) dünya ve ahiretin tamamının ve onlar içerisinde bulunan herşeyin kat katına denktir.»
(Muhammed İsmâ’îl ibn-i Muhammed en-Nüvvâb, Tercemetü sâhibi hâzihi’l-ehzâb, Mecmu’a-i Şerîfe Hâmişi, sh: 143-144)
İSTİĞFÂR-I KEBÎR
Estağfirullâhel azıymellezî lâ ilâhe illâ hüvel hayyel kayyûme, ğaffâraz zünûbi, zelcelâli vel ikrâm, ve etûbü ileyhi min cemiy’ıl meâsıy küllihâ vezzünûbi vel âsâmi ve min külli zenbin eznebtühû amden ve hataen, zâhiran ve bâtınen, kavlen ve fı’len, fî cemiy’ı harekâtı ve sekenâtî ve hatarâtî ve enfâsî küllihâ, dâimen ebeden sermeden minez zenbillezî a’lemü ve minez zenbillezî lâ a’lemü, adede mâ ehâta bihil ılmü ve ahsâhül kitâbü ve hattahül kalemü ve adede ma evcedethül kudratü ve hassasathül irâdetü ve midâde kelimâtillâhi, kemâ yenbeğıy li celâli vechi Rabbinâ ve cemâlihî ve kemâlihî, kemâ yühıbbü Rabbünâ ve yerdâ.
İSTİĞFÂR-I KEBÎR ANLAMI
Rahmân ve Rahîm olan Allâh’ın adıyla !
Celâl ve ikram sahibi, günahları affeden, Hayy ve Kayyûm ve O ’ndan başka ilah bulunmayan azamet sahibi Allah’a istiğfar ediyor, günahlarımın affını O’ndan diliyorum. Her türlü küçük-büyük, bilerek veya bilmeyerek işlediğim bütün günahlardan dolayı tevbe ediyorum; gizliden ve açıktan, söz olarak veya bizzat işlediğim günahlardan, her türlü davranışımdan, aklıma gelen ve gelmeyen bütün hatalardan ebediyyen pişman oldum. Allah ’ın ilminin kapsadığı, kalemin yazdığı, Allah’ın kelimeleri adedince tevbe ediyorum. Rabbimin rızası doğrultusunda yaşamaya azmediyorum. Allah’ım! Yardımını esirgeme.
