"Allah’ım! Bizi kendine yakınlaştırarak dînimizi, îmânımızı ve bedenlerimizi kuvvetlendir.
Bize dünyâda iyilik ver. Âhırette iyilik ver. Bizi cehennem azabından koru!...
Ey Rabbimiz! Senden ne dünyâyı istiyoruz, ne de âhıreti. Bilakis, af istiyoruz, dinde selâmet ve âfiyet istiyoruz. İmânın ve marifetin bekasını istiyoruz. Bize bunları ver.
Senin rahmetinin eteğine sarıldık. Hakkındaki ümitlerimizi boş çıkarma. Bizim için bunları îcâd et. Zîrâ sen bir şeyi murad ettiğin zaman ona «Ol!» dersin. O da hemen oluverir...
Allah’ım! Ey, bütün varlıkları yaratan! Ey, sebeplerin müsebbibi! Bizi, varlıkları ve sebepleri sana ortak tanıma bağından kurtar. Ve;
Bize dünyâda iyilik ver. Âhırette de iyilik ver. Bizi cehennem azabından koru!...
Allah’ım! Bizi gaflet uykusundan uyandır. Bizim kimimizi kimimizden faydalandır. Bizi yalnız kendinle meşgul ettir. Tâ ki, nefslerimiz ıslah olsun. Nefslerimize sana gelen yolu göster. Ömrümüzün kalan kısmını senin yolunda meşgûliyetle geçirelim...
Allah’ım! Sen, hepimizi ıslah et. Allah’ım! Sen bizi sâlihlerden eyle. Allah’ım! Sen bizi ıslah eyle. Allah’ım! Sen bizi yalnız kendine muhtâç eyle. Allah’ım! Sen bizi yalnız sana yönelenlerden eyle..."
Âmin!...
Kaynak: Bu dua, Evliyalar Sultanı, Gavsu'l Azam, Sultanu'l Evliya, Sertacu'l Evliya, Kutbu'r Rabbani Seyyid, Şeyh Abdulkadir Geylani Hazretleri'nin El-Fethu'r Rabbani vel Feyzu'r Rahmani adlı eserindeki altmışikinci sohbetde yer almaktadır.
62.Sohbet: Tevhid
